ابرازمحبت والدین نسبت به یکدیگردر حضور فرزندان جو عاطفی خانواده رامثبت وسالم نگه می داردچنان که در چنین خانواده هایی فرزندان سالم وبانشاط وبا اعتمادبه نفس بالاتری پرورش می یابند. 

 ‍ 10 فرمان براي ‌اصلاح رفتار‌کودکان جيغ جيغو  1) قبل از اين که منزل را ترک کنيد و کودک خود را بيرون ببريد، مطمئن شويد که فرزندتان به اندازه کافي استراحت کرده و خواب کافي داشته‏. غذايش را به اندازه‌اي که در بيرون از منزل گرسنه نشود، خورده و جايش تميز است. بهتر است مقداري خوراکي و آب همراه داشته باشيد.‏ 2) الگو باشيد و خودتان به بهانه‏‌هاي مختلف سر کودک جيغ و داد نکنيد.‏ 3) از او مودبانه خواهش کنيد آرام حرف بزند‏.‏ 4) چشم پوشي کنيد‏.‏ 5) اسباب بازي مورد علاقه اش را با او همراه کنيد‏.‏ 6) اگر‏ کودکتان حوصله اش سر رفته سرش را گرم کنيد.‏ 7) به خواسته‏‌هاي نابجا توجه نکنيد.‏ 8) سعي کنيد بفهميد علت ناراحتي او چيست و سعي کنيد آنرا برطرف کنيد‏.‏ 9) بازي بسازيد‏.  وقتي که امکانش هست به کودک اجازه دهيد صداي بلند خود را بشنود.. به او بگوييد« بيا با هم تا بلندترين حدي که مي‌توانيم جيغ بزنيم.» بعد از او بخواهيد زمزمه کردن را هم تجربه کند. «حالا وقت اين است که ببينيم چه کسي مي‌تواند آرامتر صحبت کند.»‏ 1۰) به مکانهايي براي گردش برويد که خيلي دوستانه و خودماني باشد و فضاي بازي براي ورجه ورجه‏‌ها و داد و فريادهاي کودک هيجان زده شما داشته باشد.

 اگر به کودک چیزی را مدام بگویید او هم شروع به مخالفت با شما می‌کند.در حالی که اگر بعد از یکبار گفتن ادامه ندهید کودک هم آن را رها خواهد کرد. اگر یکبار بگوییم فلان کار را نکن یک بار دیگر می کند و دیگر رها می کند ولی اگر بگوییم “نزن، نکن، من به تو نگفتم و …” کودک شروع به لجبازی می‌کند و آن را ادامه می‌دهد  لجبازی از عوامل رشد است لجبازی کودک پیامی است به بزرگسالان که ” من می توانم، من می دانم، اجازه بده راه خودم را پیدا کنم” اگر والدین در این زمان سعی کنند به کودک خود ثابت کنند تو نمی دانی، تو نمی توانی، پس آنچه من می گویم را گوش کن خیلی از فرصتهای خوب را خراب خواهند کرد کودک برای کسب استقلال و ایجاد هویت برای خود، در سنین ۳-۲ سالگی به طور طبیعی رفتار منفی مانند لجبازی پیشه می کند. یکی از علل اصلی لجبازی کودکان، بی توجهی والدین به کودک است که سبب می شود تدریجاً بهانه گیر و لجباز شود.  روزی که کودکی در خانواده ای بزرگ می شود که آزاد نیست و والدین زیاد بکن و نکن و بشین و نریز می کنند، تمام این حرف ها در ذهن کودک می ماند و تبدیل به دادگاه بیرحمی می شود که دست از سر شخص و اطرافیانش بر نخواهد داشت. این بکن و نکن های زیاد باعث خجالت، احساس گناه و لجبازی می شود.  هیچ بچه ای به تنهایی نمی تواند لجبازی کند اگر شما وارد لجبازی با او نشوید لجبازی یک رابطه دوطرفه بین دونفر است که هر دو لجبازند کودکان با لجبازی و خودداری از انجام کارهایی که از آنها می خواهیم، سعی می کنند برای خود اقتدار کسب کنند.  حساسیت بیش از حد روی آنها، معمولا اثر معکوس دارد.  و در آخر یک لحظه تصور کن کودکت در کنارت نباشد آیا باز هم برایش حوصله نداشتی؟ باز هم برای بازی کردن با او بهانه می آوردی؟  باز هم منتظر خوابیدنش می شدی تا نفس راحتی بکشی؟ باز هم…باز هم…  یا اینگونه می شدی که تمام کارهایت را تعطیل می کردی و تمام وجودت را وقف این کودکی که به زندگیها رنگ و بوی جدیدی داده می کردی و لحظه لحظه از وجود او شاد می شدی و نفس نفس از وجودش بهره می بردی و مینشستی فقط نگاهش می کردی و به لجبازی هایش میخندیدی اون موقع جیغ و داد و گریه ها و لجبازیهایش هم برایت لذت بخش می شد ما باید یاد بگیریم که چگونه پدری و مادری کنیم

‍ رسول اکرم صلی الله علیه وآله فرمودند؛   خداوند رحمت كند كسى را كه فرزندش را در نيكىِ به خود يارى مى كند. پرسيدند:چگونه در نيكى به خود يارى كند؟  حضرت فرمود: كار كم او را بپذيرد (توقع زيادى از او نداشته باشد.) ازخطاها وكارهايى كه در توان او نيست چشم پوشى كند. به او امرى را تكليف نكند كه نمى تواند انجام دهد. و به او دروغ نگويد (يا ترشرويى نكند)

 رهبر انقلاب: دیدید در وصیّت‌نامه‌های شهدا چقدر درباره‌ی #حجاب توصیه شده؛ خب، حجاب یک حکم دینی است؛ این آرمان شهیدان فراموش نشود.۹۵/۷/۵